Het Paleis op de Dam

 

 

 

 

 

 

 

 

De Vierschaar

 

In de vierschaar werd er ceremonieel het doodsvonnis uitgesproken, het echte vonnis en rechtspraak werd al eerder en ergens anders uitgesproken. De mensen buiten op de dam moesten het vonnis wel kunnen zien, dus er waren geen ramen maar tralies. In de vierschaar waren er 3 grote reliëfs met beroemde vonnissen van Zaleucus, Salomo en Brutus. Ook zijn er  meer symbolen te zien van de dood en de rechtspraak. Alle reliëfs Dit was vooral zodat mensen hiervan zouden schrikken en zelf niet zo’n misdaad zouden begaan. 

 

Het linker reliëf: 

 

Op het reliëf zie je links iemand waarbij zijn ogen zijn uitgestoken. In midden zit Zaleucus bij wie het oog wordt uitgestoken door diegene die achter hem staat. Rechts naast hem zit iemand die zijn hand vasthoudt. Om hun heen zijn veel mensen aan het kijken. 

Het is een marmeren witte reliëf er is dus schaduw dat reliëf weergeeft. De vorm is erg realistisch. De compositie is centraal je oog valt op Zaleucus. 

De nadruk valt erg op Zaleucus van wie het oog wordt uitgestoken. 

 

Het verhaal dat wordt uitgebeeld is de rechtspraak van Zaleucus hij was een wetgever en had op overspel de straf bedacht dat de ogen moesten worden uitgestoken. Nadat zijn zoon overspel had gepleegd besloot hij de helft van de straf op zich te nemen. 

 

Het middelste reliëf

 

Op het reliëf zie je Salomo zittend op de troon die iemand de opdracht geeft het kind in tweeën te hakken de man die dit wil doen heeft het kind vast aan zijn been. Onder het kindje zit een moeder die smeekt om dit niet te doen. Naast Salomo staat de andere moeder die wil zorgen dat de moeder rustig wordt. Onderaan zie je ook het dode kindje liggen. 

Het is een marmeren wit reliëf en zeer realistisch. Het is een centraal compositie de man die het kindje vast houd en de moeder die eronder zit vallen het meest op.

 

Er wordt een bijbels verhaal uitgebeeld. Er komen 2 vrouwen bij Salomo met een dood en levend kindje allebei de vrouwen beweerde dat het levende kindje van hen was. Daarna besloot Salomo dat ze het kindje maar moesten delen en dat hij dus doormidden gehakt moest worden. Toen dit bijna gebeurde smeekte de echte moeder dat ze dit niet moesten en dat hij haar kindje maar aan de andere vrouw moest geven. Hieraan zag Salomo dat zij de echte moeder was.  

 

Het rechter reliëf 

 

Op het reliëf zie je links iemand op de grond liggen die al onthoofd is. Links staat ook Brutus die het teken geeft aan iemand om diegene die in het midden op zijn knieën zit te onthoofden. Op de achtergrond staan allemaal mensen te kijken. Helemaal bovenaan zie je een beeld van Romulus en Remus met de wolvin.  

Dit is ook een wit marmeren beeld die door het reliëf heel realistisch is. Het is een centraal- compositie de nadruk ligt vooral op de voorgrond, Brutus die een teken geeft voor onthoofding. 

 

De 2 mannen die worden onthoofd zijn de zonen van Brutus, die een samenzwering hadden tegen Brutus die een consul van Rome en de andere consul. Toen Brutus achter de samenzwering kwam moest hij wel zijn zoons tot de dood veroordelen